بی‌راهه
يكشنبه, ۲ مهر ۱۳۹۶، ۰۹:۲۰ ق.ظ
دستانم پر از دستان توست
آغوشم یخبندان شده
دیگری در خواب‌هایت قدم می‌زند
ما به بی‌راهه می‌رویم
متال گوش کنید، شعر بخونید. موسیقی و هنر تنها چیزایی هستن که زندگی رو قابل تحمل میکنن. میوزها فقط در حمام الهام میکنن و انتظار دارن مثل ارشمیدس بپرین بیرون و بگین "یافتم، یافتم" ولی کور خوندن.
آدما هیچوقت بزرگ نمیشن و همشون هم خود درگیرن و انیمه ها هم مخصوص بزرگسالانن لطفا اینو بفهمین. استدلر نمدی هم بهترین قلم دنیاس. از دکتر ها هم خواهشمندیم لطفا خوش خط تر باشن.
حالا فهمیدین اینجا چجوریه؟ راستی! در این مکان سیگار نکشین.
شاعر میگه: ای بر رُخت ستاره نشسته.
یه شاعر دیگه هم میگه: نه سپیده دم به دستم، نه ستاره بر جبینم.
اما ستاره ی من پنهان شده وگرنه هست، خواستم در جریان باشید.
سفید و سیاه هم بهترین رنگای دنیان، اصلا دنیا باید سیاه و سفید می بود تا آدما رو بهتر بشناسیم.
بایگانی
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۶ (۹)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۱)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲)
- تیر ۱۳۹۳ (۱)
- خرداد ۱۳۹۳ (۳)
آخرین مطالب
- ۹۷/۰۹/۲۳Back to Black
- ۹۶/۰۷/۰۶رقص اژدها
- ۹۶/۰۷/۰۲آرزوهای برباد
- ۹۶/۰۷/۰۲بی‌راهه
- ۹۶/۰۷/۰۲پرواز آتش
- ۹۶/۰۷/۰۲musicbox
- ۹۶/۰۷/۰۲Pyromaniac
- ۹۶/۰۷/۰۲بی‌حاصلی
- ۹۶/۰۷/۰۲قحطی
- ۹۶/۰۷/۰۲سپیدار
