چی بگم؟ وقتی سرنوشت عوض نمیشه و ما به درد هم نمیخوریم.
عاشقی تو 18 سالگی فرقی تو 26-27 سالگی نداره؟؟؟ وقتی تو عین دوست داشتن عاقلانه به هم میزنی دردش هنوز مثل جهنمیه که هر روز دارم غرق میشم...
راست میگی وقتی من میرم و پشت سرم هم نگاه نمی کنم
تو هم حق داری بگی: ده سال گذشته نمیخای برگردی؟
من چه جایی تو زندگیت داشتم جز این که یکی که خیلی دوستت داشت؟
از آرزوهای ما چه کسی خبر داشت؛
زمانی که در دست باد پرپرشان می‌کردیم؟
از آرزوهای ما چه کسی خبر داشت؛
آن زمان که بر لب‌های خشکیدهمان جان می‌دادند؟
موسیقی شاهکار آفرینشه
با هر نوایی، تمام ذرات وجودم هم‌نوا با آن به رقص و آواز در می‌آیند
گویی که تمام هستی در وجود من می‌زید، از وجود من برخاسته و من مادر جهانیانم، مام زمین،
گایا نام دیگر من است...
همگی من هستم
من تمام جهانم و جهانی از من است
موسیقی دنیایی دیگر است و من در آن فرشته‌ای رقصانم که همچو عروسک جعبه موسیقی کاری به جز چرخیدن و چرخیدن و چرخیدن...ندارد.
تو بانوی زمانی
ثانیه‌ها همه به ساز تو به تپش می‌افتند
و رقص و ساز و آواز و سکوت و سکون همه در دست توست
تو که با اشک الماس
زمان را از حرکت بازداشتی
و جهان با تو به جشن آتش پایکوبی کرد
مرداد 93
بهش گفتم عاشقی تو 17 سالگی با 24 سالگی فرق نداره، زندگیتو عوض میکنه
عصبانی شد ازم که نه! من دیگه خر نمیشم
بهش گفتم: تو مگه تمام خونه‌های این شهر رو دنبالش نگشتی، بدون این که یک بار به روش بیاری؟
تو مگه سال‌ها ایستگاه‌های مترو رو منتظر نبودی شاید یک بار برگرده؟
چه فرقی میکنه؟ 18، 20، 24، 25 یا حتی 30؟
تو عاشق‌پیشه هنوزم خری!
این دفعه به جای گز کردن شهر مثل سپیدار ریشه دووندی تو بیمارستان
